Huidige financiële regelgeving gaat er vaak vanuit de consument ermee gebaat is informatie over producten en diensten in een pdf-bestand te krijgen. Dit heeft vaak te maken met het juridisch vereiste dat een financiële instelling informatie op een zogenaamde ‘duurzame drager’ moet verstrekken. Maar hoe duurzaam is het alom bekende pdf’je? En past dit wel bij de manier waarop een (potentiële) moderne retailbelegger informatie tot zich neemt?
limited_access.body_anonymous